De bevrijdende werking van ‘het komt goed’
Het komt goed is volgens de Urban Dictionary ‘something you’re told when you know it’s not OK’. Dit kleine zinnetje is zo vaak tegen mij gezegd op momenten waarop ‘de dingen’ zich nog niet eens in dezelfde wijk als ‘goed’ of ‘oké’ bevonden, maar door de jaren heen heb ik ontdekt hoe juist deze woorden kunnen leiden naar een levenshouding die veel meer rust brengt, en soms zelfs regenbogen.
Wat betekent ‘het komt goed’ nou echt?
Het komt goed. Denk eens aan de letterlijke betekenis van deze woorden. Ooit, op een dag, op een manier, komt het goed. Weet je wat dat ook betekent? Dat het nu dus niet goed hoeft te zijn. Dat je er nu op dit moment niet alles aan hoeft te doen om het beter te maken dan het werkelijk is. Als het namelijk sowieso wel een keer goed komt, mag het nu dus ook even keihard niet-goed zijn.
En deze gedachtegang brengt ons meteen bij mijn boodschap van vandaag: neem de momenten zoals ze komen, niet zoals je wilt dat ze zijn. Wat dus ook betekent dat je stopt met overal maar altijd het beste van proberen te maken. Een ding weet je zeker en dat is dat alles altijd verandert; elk moment en elk gevoel gaat weer voorbij. Als je hier even bewust bij stilstaat, wat denk je dan dat voor meer innerlijke rust zorgt? Leven alsof elke dag je laatste kan zijn of de momenten (en dus het leven) nemen zoals ze komen?
Als je zeker weet dat dit moment, dit gevoel, weer voorbijgaat, is het direct een heel stuk minder eng om er volledig bij aanwezig te zijn. Bij zowel het goede als bij het slechte. Want binnenkort is het weer anders. 100%.
Wat als?
Wat als je stopt met proberen om van een verdrietig moment een leermoment te maken of om dankbaarheid te vinden in je frustraties of om een zeer matige avond toch nog perfect gezellig te maken, zodat je er supergoede herinneringen aan overhoudt? Wat als die avond gewoon matig mag blijven en het verdriet en de frustratie je niets hoeven te brengen behalve de ervaring zelf? Hoe zou je leven eruitzien als je de silver linings gewoon even met rust laat en de momenten aanvaard zoals ze komen?
Je hoeft hierbij geen ultieme acceptatie te ervaren. Wanneer je simpelweg besluit dat dit moment niet optimaal gaat worden, hoeft dat het ook niet meer en kan je hart ontspannen. En dát zijn de momenten dat je volledig aanwezig kunt zijn, en soms zelfs een regenboog ontdekt.
Regen aanvaarden om de regenbogen te kunnen zien
Zoals je hoogstwaarschijnlijk wel weet, ontstaan regenbogen wanneer er zonneschijn en regen tegelijk is. Toch lijken we dat laatste vaak een beetje te vergeten.
Als het regent, beschermen we onszelf met paraplu’s en regenkleding; we blijven zoveel mogelijk binnen en als we buiten zijn, haasten we ons en kijken we steevast omlaag. Alles om maar zo min mogelijk druppels te vangen. Het lijkt alsof we denken de regen echt te slim af te kunnen zijn met al die beschermende lagen en extra haast, maar waar we vooral voor wegrennen is hoe het nu is, de realiteit van het moment.
Er is natuurlijk lang niet altijd als het regent een regenboog te zien. Soms is de zon simpelweg nergens te bekennen – al is die er natuurlijk wel, want anders zou het pikkedonker zijn. Dat is ook niet waar het hier om gaat. Het punt is vooral dat je veel meer kunt ontspannen en aanwezig kunt zijn in het moment als je niet tussen de regendruppels door probeert te schieten, maar ze gewoon voelt en aanvaard. Regenboog of niet, je bent in elk geval thuis, bij jezelf en in het moment.
Oefenen met het aanvaarden
Je kunt hiermee oefenen door op momenten die je je toch heel anders had voorgesteld het volgende, geïnspireerd op de woorden van Sylvia Boorstein, bewust tegen jezelf te zeggen:
‘I choose to meet this moment fully. I choose to meet it as a friend.’
En, zoals je zelf waarschijnlijk ook wel had bedacht: je kunt het ook letterlijk oefenen in de regen. Natuurlijk zijn er momenten waarop je er graag zo goed en droog mogelijk uit wilt zien en je wel even haastig fietst en naar beneden kijkt, maar er zijn ook momenten (onderweg naar huis wanneer je niets meer hoeft te doen en thuis lekker droge kleren aan kunt trekken) waarbij je bewust de regen kunt toelaten. Kijk omhoog (of in elk geval niet omlaag) en nodig de regen uit op je gezicht. Wie weet vind je per ongeluk nog wel een zonnetje in het moment, binnenin jezelf, en brengt die jou bij de regenboog die altijd in je leeft.
Overgave is de sleutel
Deze overgave is de sleutel die jou toegang geeft tot de ware kleuren van jouw authentieke zelf en alles wat jij al in je draagt. Je hoeft er niet naar te zoeken. Het komt naar je toe als jij het leven neemt zoals het komt.
Het komt goed, lief mens. En dus hoeft het nu niet goed te zijn. Omarm de momenten, ongeacht hoe ze eruitzien, en je omarmt niet alleen het leven, maar ook jezelf.
Laat een reactie achter
Meepraten?Draag gerust bij!